Πόσο περήφανοι για τους εαυτούς σας αισθανθήκατε όταν καταφέρατε να σταθείτε όρθιοι μετά από πολλές προσπάθειες, λάθη και αποτυχίες, προχωρώντας προς την κατεύθυνση που είχατε ορίσει; Αν αυτό εσείς δεν το θεωρείτε επίτευγμα,
τότε πώς αλλιώς θα το χαρακτηρίζατε;
Με τον εαυτό μας αναμετριόμαστε και όχι με τους άλλους.
Οι δικαιολογίες δεν είναι τίποτα περισσότερο από λόγια, και το ζητούμενο είναι να τις προσπεράσουμε και να προχωρήσουμε σε πράξεις
Μένοντας μέσα στο πρόβλημα, δεν μπορείτε να διακρίνετε το αποτέλεσμα που θέλετε να πετύχετε. Βγείτε έξω από αυτό
Να θυμάστε ότι η δική σας πραγματικότητα δεν είναι ίδια με αυτή των άλλων
Αναλογιστείτε πόσο πιο σύνθετη κάνετε τη ζωή σας όταν δυσκολεύεστε να πάρετε αποφάσεις για το πώς θα αποφασίσετε
Με δύο λόγια…
Θυμάμαι ακόμα τη σκηνή. Καλοκαίρι στην αμμουδιά, έτοιμος να μπω στη θάλασσα. Δεν ήμουν μεγαλύτερος από εφτά-οκτώ ετών. Ένα άλλο παιδάκι που ήταν δίπλα μου με ρώτησε «τι δουλειά κάνει ο μπαμπάς σου;» «Τραπεζίτης» του απάντησα. «Και ο δικός σου;» το ρώτησα. «Εμένα είναι εφοπλιστής». Προφανώς ο πατέρας μου δεν ήταν τραπεζίτης, αλλά επιχειρηματίας. Ωστόσο εμένα μου είχε μείνει ότι σχεδόν κάθε μέρα πήγαινε στην τράπεζα και μάλιστα κάποιες φορές με έπαιρνε μαζί του στο μεγαλοπρεπές κτίριο της Εθνικής Τράπεζας στην οδό Σταδίου. Για να πηγαίνει τόσο συχνά και να μιλάει με όλους εκείνους τους ανθρώπους, δεν χωρούσε καμία αμφιβολία ότι ήταν τραπεζίτης. Ο πατέρας του καινούργιου μου φίλου αποδείχθηκε πως ήταν καπετάνιος στην ΑΝΕΚ Lines… άρα και εφοπλιστής αφού κυβερνούσε το «δικό του» πλοίο.
Σχετικά Βίντεο
Από την παρέμβαση μου στο on-line συνέδριο «Workforce Innovation» , με θέμα «Το σηκώνει ο οργανισμός σας να προσλάβετε… ταλέντα;» που διεξήχθη στις 16 Οκτωβρίου 2024 και διοργανώθηκε από την Smart Press.
Ο Κώστας Δερμούσης συνομιλεί με τον Χρήστο Κοτσακά, στα πλαίσια των Smarttalks, για τον επιχειρηματικό κόσμο, την ηγεσία και την κουλτούρα ηγεσίας, τις δεξιότητες που απαιτούνται και το εξαιρετικά σημαντικό ζήτημα της εκπαίδευσης.
